Category: Хабарҳо
Хабарҳо
АЗОБУ ШИКАНҶАҲОИ ҲНИТ
Дар солҳои ҷанги шаҳрванди ҳодисаҳои зиёди ба гаравгон гирифтани шахсони бегуноҳу роҳгузар аз ҷониби ҷангҷуёни ТЭТ ҲНИТ ба вуқуъ пайваста буд, ки ҳар кадоме аз он ҳодисаҳо аз ваҳшонияту хунхории наҳзатиён далолат мекунад.
Нафарони зиёди бе гуноҳ аз дасти наҳзатиҳо азобу шиканҷаҳои гушношунид дида ба таври ваҳшиёна ба қатл расидаанд. Шахсоне ҳам ҳастанд, ки бо амри тасодуф аз дасти наҳзатиҳо раҳоӣ ёфта баъди азобу уқубатҳои зиёд ҷон ба саломат бурдаанд. Табиби маъруф дар ноҳияи Вахш Тошпулод Кавраков низ аз зумраи он шахсони хуштолеъе мебошад, ки бо амри тасодуф аз гаравгонии наҳзатиҳо раҳо гардида то имрӯзҳои саид омада расидааст. Дар ҳамин мавзуъ суҳбате дорем бо таби шинохта Тошпулод Кавраков, ки матни онро пешкаши хонандагони гиромӣ мегардонем.
ИСЛОМ ИН СУЛҲУ ВАҲДАТ
Ислом мусалмононро дар баробари ибодат намудан ба ҳаёти дунявӣ низ мукаллаф месозад ва дар кору ободонӣ, инчунин хизмат ба мардум ва ҷамоъат ташвиқ менамояд. Ҳамчуноне, ки Худованд дар сураи “Ҳуд” ояти 61 фармуд: “Ӯст, ки шуморо аз замин падид овардааст ва хост, ки ободаш гардонед”. Аз ин оят, маълум мешавад, ки кори дунё низ аз ҷумла обод кардани роҳ, пул, мактаб, беморхона неругоҳ ва ё шинондани дарахт, ободу зебо кардани ҷойҳои ҷаъмиятӣ ва дигар амалҳои монанди инҳо дар назди Ислом аризишҳои волое доранд. Дар ривоятҳои ҳазрати Алӣ (р) чунин омадааст, ки “Беҳтарини банда он аст, ки фоидааш ба ҷомеа мерасад”. Муфассал…
МУШКИЛОТҲОИ РӮЗ
Мавзуи нооромии ҷомеаи башарӣ, махсусан олами ислом, ки доғи рӯз аст, аҳли равшанфикронро новобаста ба миллату динашон ба ташвишу изтироб овардааст, ки марбут ба ин мавзуъ Саъдии бузургвор фармудааст: Муфассал…
СИМОИ АСЛИИ “ОЗОДАНДЕШОН”-И ХОИН
Маводҳои муғризонаи баъзан гуруҳҳои ва ашхоси бо ном “озодандеш”-ро, ки зери таъсири хоҷагони хориҷӣ қарор гирифтаанд, хонда, дар ин росто ҳимоя аз манфиатҳои миллиро вазифаи виҷдонии худ донистам. Муфассал…
ФАЪОЛ ГАРДОНИДАНИ АҲОЛӢ ДАР САМТИ ПЕШГИРӢ АЗ БЕГОНАПАРАСТИЮ МАЙЛ БА ФАРҲАНГИ БЕГОНА БО МАҚСАДИ ҲИФЗИ ҲУВВИЯТУ АСОЛАТИ МИЛЛӢ
Сиёсати Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси муаззами Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар тарбияи хештаншиносии мардум ҳадафҳои баланди миллатсозӣ дорад ва татбиқи амалии он вазифаи на танҳо аъзои ҳизб, балки ҳар як шаҳрванди бонангу номуси кишвар мебошад.
ТЕРРОРИЗМ ВА ЭКСТРЕМИЗМ: МОҲИЯТ, САБАБҲОИ АВҶГИРӢ ВА РОҲҲОИ ПЕШГИРИИ ОН
Дар охири қарни XX ва ибтидои садаи XXI инсоният ба хатари ҷиддие мисли терроризм ва экстремизм рӯ ба рӯ шуд, ки ба бақои одаму олам таҳдид мекунад.
Албатта, онҳое, ки мегӯянд экстремизм (ифротгароӣ) ва терроризм (даҳшатафканӣ) падидаҳое мебошанд, инсониятро дар тамоми тӯли таърих ҳамроҳӣ намудаанд, беасос нест. Решаҳои онҳо хеле чуқуранд. Дар аҳди қадим, асрҳои миёна ва давраи нав одамони алоҳида ва ҳам гурӯҳҳои муташаккили сиёсию мазҳабие буданд, ки ба воситаи тарсонидану даҳшатофаринӣ мехостанд мақсадҳои худро ба дигарон бор кунанд ва зимни ин одамони бегуноҳ қурбон мешуданд. Муфассал…
ИДЕОЛОГИЯИ МИЛЛӢ ВА ХУДШИНОСИИ ҶОМЕА
Дар шароити соҳибистиқлолӣ ва рушду такомулёбии мамлакат дар робита ба тақозои ҷомеаи муосир дарёфт ва ташаккули заминаҳои гуногуни мусоидаткунанда ба таҳкими муносибатҳои ҷамъиятии ташкилӣ-сиёсӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоӣ-фарҳангии аҳолӣ ва дар ин замина устувор гардонидани рукнҳои идоракунии давлатӣ зарурат пайдо кардааст. Яке аз чунин заминаҳо ва ё василаҳои таҳкимбахш ва кафили сулҳу субот, оромӣ ва амнияти миллии ҷамъият ва давлат ин нерӯи пойдори (мустаҳками) мафкуравӣ ва ё зеҳнии аҳли ҷомеа, ки дар истилоҳоти илмӣ ва сиёсӣ онро идеология меноманд, мебошад. Муфассал…
“ОЗОДАНДЕШОН”-И ҒУЛОМ ВА “ДЕМУКРОСӢ”-И ХУНИН
Ҳар инсони худогоҳу хештаншинос ҳамчун як шаҳрванди Тоҷикистон ин ақидаҳои дуруғини бадхоҳони миллат ва давлатро бинад, хомуш истоданаш аз рӯи виҷдон нест. Дар ин маврид шоири бузурги тоҷик Бедили Деҳлавӣ гуфтааст: Муфассал…
ИСТОКИ ВОЗНИКНОВЕНИЯ, ОСНОВНЫЕ ДОГМАТЫ САЛАФИТОВ И ИХ ВЛИЯНИЕ НА ТАДЖИКСКОЙ ОБЩИНЫ В РОССИИ
Подъем исламистского политического движения в конце 80-х – начале 90-х годов во многом был обусловлен двумя важными факторами. Первый – исламская революция в Иране 1979 г., свергнувшая проамериканский шахский режим, пытавшийся осуществить вестернизацию Ирана. Она явилась своеобразным импульсом для распространения и экспансии исламистской идеологии в мусульманском мире. Второй фактор – гражданская война в Афганистане, привлекшая тысячи мусульман со всего исламского мира в ряды муджахидов (борцов за веру), воевавших против афганского режима, выступавшего под флагом социалистической идеи, и поддерживавших его советских войск. Впоследствии афганские наемники-муджахиды (арабы и выходцы из других мусульманских стран) составили ядро многих радикальных исламистских группировок по всему миру. Именно после этого с начала 90-х годов на авансцену начинает выдвигаться радикальное салафитское течение. Муфассал…