АЗОБУ ШИКАНҶАҲОИ ҲНИТ

Дар солҳои ҷанги шаҳрванди ҳодисаҳои зиёди ба гаравгон гирифтани шахсони бегуноҳу роҳгузар аз ҷониби ҷангҷуёни ТЭТ ҲНИТ ба вуқуъ пайваста буд, ки ҳар кадоме аз он ҳодисаҳо аз ваҳшонияту хунхории наҳзатиён далолат мекунад. Нафарони зиёди бе гуноҳ аз дасти наҳзатиҳо азобу шиканҷаҳои гушношунид дида ба таври ваҳшиёна ба қатл расидаанд. Шахсоне ҳам ҳастанд, ки бо […]

Continue Reading

ИСЛОМ ИН СУЛҲУ ВАҲДАТ

     Ислом мусалмононро дар баробари ибодат намудан ба ҳаёти дунявӣ низ мукаллаф месозад ва дар кору ободонӣ, инчунин хизмат ба мардум ва ҷамоъат ташвиқ менамояд. Ҳамчуноне, ки Худованд дар сураи “Ҳуд” ояти 61 фармуд: “Ӯст, ки шуморо аз замин падид овардааст ва хост, ки ободаш гардонед”. Аз ин оят, маълум мешавад, ки кори дунё низ аз […]

Continue Reading

МУШКИЛОТҲОИ РӮЗ

     Мавзуи нооромии ҷомеаи башарӣ, махсусан олами ислом, ки доғи рӯз аст, аҳли равшанфикронро новобаста ба миллату динашон ба ташвишу изтироб овардааст, ки марбут ба ин мавзуъ Саъдии бузургвор фармудааст:

Continue Reading

ФАЪОЛ ГАРДОНИДАНИ АҲОЛӢ ДАР САМТИ ПЕШГИРӢ АЗ БЕГОНАПАРАСТИЮ МАЙЛ БА ФАРҲАНГИ БЕГОНА БО МАҚСАДИ ҲИФЗИ ҲУВВИЯТУ АСОЛАТИ МИЛЛӢ

     Сиёсати Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси муаззами Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар тарбияи хештаншиносии мардум ҳадафҳои баланди миллатсозӣ дорад ва татбиқи амалии он вазифаи на танҳо аъзои ҳизб, балки ҳар як шаҳрванди бонангу номуси кишвар мебошад.

Continue Reading

ТЕРРОРИЗМ ВА ЭКСТРЕМИЗМ: МОҲИЯТ, САБАБҲОИ АВҶГИРӢ ВА РОҲҲОИ ПЕШГИРИИ ОН

     Дар охири қарни XX ва ибтидои садаи XXI инсоният ба хатари ҷиддие мисли терроризм ва экстремизм рӯ ба рӯ шуд, ки ба бақои одаму олам таҳдид мекунад.      Албатта, онҳое, ки мегӯянд экстремизм (ифротгароӣ) ва терроризм (даҳшатафканӣ) падидаҳое мебошанд, инсониятро дар тамоми тӯли таърих ҳамроҳӣ намудаанд, беасос нест. Решаҳои онҳо хеле чуқуранд. […]

Continue Reading

ИДЕОЛОГИЯИ МИЛЛӢ ВА ХУДШИНОСИИ ҶОМЕА

     Дар шароити соҳибистиқлолӣ ва рушду такомулёбии мамлакат дар робита ба тақозои ҷомеаи муосир дарёфт ва ташаккули заминаҳои гуногуни мусоидаткунанда ба таҳкими муносибатҳои ҷамъиятии ташкилӣ-сиёсӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоӣ-фарҳангии аҳолӣ ва дар ин замина устувор гардонидани рукнҳои идоракунии давлатӣ зарурат пайдо кардааст. Яке аз чунин заминаҳо ва ё василаҳои таҳкимбахш ва кафили сулҳу субот, оромӣ […]

Continue Reading

“ОЗОДАНДЕШОН”-И ҒУЛОМ ВА “ДЕМУКРОСӢ”-И ХУНИН

     Ҳар инсони худогоҳу хештаншинос ҳамчун як шаҳрванди Тоҷикистон ин ақидаҳои дуруғини бадхоҳони миллат ва давлатро бинад, хомуш истоданаш аз рӯи виҷдон нест. Дар ин маврид шоири бузурги тоҷик Бедили Деҳлавӣ гуфтааст:

Continue Reading

ИСТОКИ ВОЗНИКНОВЕНИЯ, ОСНОВНЫЕ ДОГМАТЫ САЛАФИТОВ И ИХ ВЛИЯНИЕ НА ТАДЖИКСКОЙ ОБЩИНЫ В РОССИИ

     Подъем исламистского политического движения в конце 80-х – начале 90-х годов во многом был обусловлен двумя важными факторами. Первый – исламская революция в Иране 1979 г., свергнувшая проамериканский шахский режим, пытавшийся осуществить вестернизацию Ирана. Она явилась своеобразным импульсом для распространения и экспансии исламистской идеологии в мусульманском мире. Второй фактор – гражданская война в […]

Continue Reading

УСТОД АЙНӢ, “МУЛЛО”-ҲОИ БУХОРО ВА “ОЗОДАНДЕШОН”-И ХОИН

     АНДЕША. Имсол, аниқтараш 15-уми апрели соли равон ба зодрӯзи асосгузори адабиёти муосири тоҷик, яке аз поягузорони Ҷумҳурии Тоҷикистон, Қаҳрамони Тоҷикистон, устод Садриддин Айнӣ расо 140 сол пур мешавад. Росташро гӯям хонандаи закитабъи ман чун аз насле ҳастам, ки замони шӯравӣ аз рӯи осори ҷовидонаи ин пири хирад таълим гирифта ва ба воя расидаем ва […]

Continue Reading