Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии ноҳияи Хуросон

04.05.2018, шаҳри Душанбе Муҳтарам Муовини Дабири кулли Созмони Милали Муттаҳид! Муҳтарам Дабири кулли Созмони амният ва ҳамкорӣ дар Аврупо! Муҳтарам роҳбарони ҳайатҳо! Хонумҳо ва ҷанобон!

https://www.youtube.com/watch?v=hFOdbq0eXHw

Дар солҳои ҷанги шаҳрванди ҳодисаҳои зиёди ба гаравгон гирифтани шахсони бегуноҳу роҳгузар аз ҷониби ҷангҷуёни ТЭТ ҲНИТ ба вуқуъ пайваста буд, ки ҳар кадоме аз он ҳодисаҳо аз ваҳшонияту хунхории наҳзатиён далолат мекунад. Нафарони зиёди бе гуноҳ аз дасти наҳзатиҳо азобу шиканҷаҳои гушношунид дида ба таври ваҳшиёна ба қатл расидаанд. Шахсоне ҳам ҳастанд, ки бо […]

     Ислом мусалмононро дар баробари ибодат намудан ба ҳаёти дунявӣ низ мукаллаф месозад ва дар кору ободонӣ, инчунин хизмат ба мардум ва ҷамоъат ташвиқ менамояд. Ҳамчуноне, ки Худованд дар сураи “Ҳуд” ояти 61 фармуд: “Ӯст, ки шуморо аз замин падид овардааст ва хост, ки ободаш гардонед”. Аз ин оят, маълум мешавад, ки кори дунё низ аз […]

     Мавзуи нооромии ҷомеаи башарӣ, махсусан олами ислом, ки доғи рӯз аст, аҳли равшанфикронро новобаста ба миллату динашон ба ташвишу изтироб овардааст, ки марбут ба ин мавзуъ Саъдии бузургвор фармудааст:

     Маводҳои муғризонаи баъзан гуруҳҳои ва ашхоси бо ном “озодандеш”-ро, ки зери таъсири хоҷагони хориҷӣ қарор гирифтаанд, хонда, дар ин росто ҳимоя аз манфиатҳои миллиро вазифаи виҷдонии худ донистам.

     Сиёсати Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси муаззами Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар тарбияи хештаншиносии мардум ҳадафҳои баланди миллатсозӣ дорад ва татбиқи амалии он вазифаи на танҳо аъзои ҳизб, балки ҳар як шаҳрванди бонангу номуси кишвар мебошад.

     Дар охири қарни XX ва ибтидои садаи XXI инсоният ба хатари ҷиддие мисли терроризм ва экстремизм рӯ ба рӯ шуд, ки ба бақои одаму олам таҳдид мекунад.      Албатта, онҳое, ки мегӯянд экстремизм (ифротгароӣ) ва терроризм (даҳшатафканӣ) падидаҳое мебошанд, инсониятро дар тамоми тӯли таърих ҳамроҳӣ намудаанд, беасос нест. Решаҳои онҳо хеле чуқуранд. […]

     Дар шароити соҳибистиқлолӣ ва рушду такомулёбии мамлакат дар робита ба тақозои ҷомеаи муосир дарёфт ва ташаккули заминаҳои гуногуни мусоидаткунанда ба таҳкими муносибатҳои ҷамъиятии ташкилӣ-сиёсӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоӣ-фарҳангии аҳолӣ ва дар ин замина устувор гардонидани рукнҳои идоракунии давлатӣ зарурат пайдо кардааст. Яке аз чунин заминаҳо ва ё василаҳои таҳкимбахш ва кафили сулҳу субот, оромӣ […]

     Ҳар инсони худогоҳу хештаншинос ҳамчун як шаҳрванди Тоҷикистон ин ақидаҳои дуруғини бадхоҳони миллат ва давлатро бинад, хомуш истоданаш аз рӯи виҷдон нест. Дар ин маврид шоири бузурги тоҷик Бедили Деҳлавӣ гуфтааст: